“Onder het mom van never waste a good crisis hebben diverse gerenommeerde economen gepleit om nu in te zetten op het vormgeven van een economie die op duurzame leest is geschoeid. Nú is er momentum om onze economie te herstructureren en dienstbaar te maken aan de samenleving.”
“Hoe langer hoe meer economen en intellectuelen waren en zijn bezig opnieuw een derde, meer duurzame, weg te vinden tussen ruig-kapitalisme en socialisme – een zeer urgente zaak, ook voor de lange termijn gezondheid van miljarden mensen. Europa leek hierin een unieke rol te kunnen krijgen, tussen China en de VS in. Het grote risico van de huidige crisis is dat deze discussies nu direct in de kiem worden gesmoord.”
“‘Die steunmaatregelen houden we een maand of drie vol en daarna wordt het tijd voor economische triage.’ Govert Buijs, filosoof, theoloog, politicoloog en een beetje econoom is te gast in de negentiende aflevering. Het gesprek gaat over boevenbedrijven, de moraliteit van de markt en dat economen steeds breder denken.”
“Ook grote, beursgenoteerde bedrijven kloppen aan voor staatssteun. Die steun mag niet onvoorwaardelijk zijn. Wie het algemeen belang schaadt, zoals Booking.com, moet worden verplicht tot terugbetaling. Want dit is het moment om de economie duurzaam en sociaal te maken.”
“De huidige coronacrisis wordt volgens Mijntje Lückerath-Rovers een lakmoesproef. Heeft langetermijnwaardecreatie daadwerkelijk zijn intrede gedaan in de bestuurskamer van ondernemingen, of zijn de mooie woorden feitelijk een nietszeggende belofte gebleken? “
“‘Ik maak me geen illusies over de ethische standaarden in de farmamarkt, maar aan coronamedicijnen is zoveel geld te verdienen dat het wel goedkomt.’ In het zeventiende gesprek is Marcel Canoy, zorgeconoom verbonden aan de ACM, de VU en lid van de commissie pakket aan het woord.”
“Bedrijven zijn middelen om welvaart te scheppen, en niet een doel op zichzelf. Door ondernemersrisico in tijden van crisis af te dekken, dreigt de publieke zaak wederom voor de kosten op te draaien. Dat is geen triomfantelijke terugkeer van de overheid, maar wederom een verdere uitholling, aldus Rutger Claassen. Er zijn altijd alternatieven”, betoogt filosoof Rutger Claassen.
“Tijdens de grootste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog mogen we geen debat uit de weg gaan, ook niet dat over het mogelijke spanningsveld tussen gezondheid en economie. Maar dan wel op basis van deugdelijke analyse van feiten. Alleen zit daar precies het grote probleem: wat zijn de feiten eigenlijk?”
“Wie zegt dat de economie nu verzuipt vanwege de maatregelen ten behoeve van de gezondheid, gaat ervan uit dat economie een doel is. Maar de economie is een middel, in de vorm van inkomsten, producten en diensten, net zoals die maatregelen voor onze gezondheid een middel zijn. Middelen die je zo optimaal mogelijk moet inzetten voor het welbevinden en welzijn van mensen, hier en in de rest van de wereld, nu en in de toekomst.’”
“Eerst waren alleen de banken ‘too big to fail’, constateert Claassen. ‘Maar als ook horeca, luchtvaart, ja in feite het hele bedrijfsleven ‘too important to fail’ is, dan is de markteconomie veel afhankelijker van de overheid dan we altijd dachten.’”
